Allergie

Een allergische reactie is een reactie van het afweersysteem op stoffen van buiten het lichaam die normaal niet tot een dergelijke reactie leiden, zoals bijvoorbeeld voedingsstoffen en stuifmeel. Er bestaan verschillende vormen van allergie:

Contact allergie:
Bij Bij deze huidaandoening treedt er een overgevoeligheidsreactie op bij contact van de huid met het allergeen .

Allergische / Atopische constitutie:
Patiënten met deze constitutie/ aanleg vertonen vaak naast eczeem ook astma, hooikoorts of bronchitis. Dikwijls zijn deze aandoeningen ook aanwezig bij andere familieleden en kan gesproken worden van een familiale belasting.

Netelroos:
Ook wel netelkoorts, galbulten of urticaria genoemd, zijn heftig jeukende kleine of grote, vluchtige verhevenheden die overal op de huid kunnen voorkomen. Ze kunnen samensmelten tot grote ‘kwaddels’, vaak met een witte ring eromheen. Ze ontwikkelen zich zeer snel (vaak binnen 30 minuten) en trekken vervolgens binnen 12-24 uur weer weg. De meeste mensen hebben vooral ‘s avonds klachten.

Zonneallergie:
Polymorfe lichteruptie (PMLE) is de officiële naam van zonneallergie. PMLE is de meest voorkomende vorm van lichtovergevoeligheid. Van zonneallergie of lichtovergevoeligheid spreken we pas wanneer iemand een huidontsteking krijgt na een normale blootstelling aan aan zonlicht (www.huidinfo.nl).

Allergie is een ingewikkeld probleem. Als uit het gesprek met de arts blijkt dat de klachten mogelijk door een allergie veroorzaakt kunnen zijn, kan allergologisch onderzoek verricht worden.

Er zijn verschillende soorten allergietesten:

Plakproeven:
Wanneer een contactallergie vermoed wordt, kunnen de zogenaamde epicutane allergietesten of ‘plakproeven’ worden verricht. Bij dit onderzoek worden de verdachte allergenen (de mogelijk allergische stoffen) op de rug aangebracht onder pleisters. De stoffen dienen 48 uur contact te maken met de huid waarna ze worden verwijderd. Ten tijde van het verwijderen en 24 uur daarna wordt de huid geïnspecteerd door de dermatoloog. Indien er een allergie voor één van de geplakte stoffen bestaat, zal op de contactplaats een roodheid en zwelling ontstaan, soms zelfs een blaar. In principe kunnen alle stoffen worden getest.

Priktesten:
Priktesten zijn zinvol wanneer een allergie vermoed wordt op voedsel (ei, melk, pinda etc.) of luchtwegallergenen (stuifmeel, huisstofmijt etc.). Een druppeltje allergeenextract wordt op de huid gedruppeld, en vervolgens wordt met een naald door het druppeltje heen in de huid geprikt, zodat er een kleine hoeveelheid van het allergeen in de huid terecht komt. Na korte tijd (15-45 minuten) ontstaat bij een allergie, roodheid en zwelling van de huid ter hoogte van de prikplaats. Hoe groter de zwelling hoe meer u allergisch bent voor de geteste stof (het allergeen).

Bloedtesten:
Allergie voor voeding en luchtwegallergenen kunnen ook worden vastgesteld door bepaling van een soort eiwit in het bloed, het IgE. Deze test wordt ook wel RAST-test genoemd. Meestal is deze test iets minder betrouwbaar dan de huidpriktest.